Jak przekonać dziecko lub nastolatka do wizyty u psychologa?
On 15 kwietnia, 2021 by RedakcjaOkres dzieciństwa i wczesnego dojrzewania to bardzo piękny i ważny czas, w którym z dzieci stajemy się młodymi dorosłymi, poznajemy świat, doświadczamy intensywnych emocji, uczymy się siebie i innych ludzi. W świecie, który wydaje się naszpikowany rozmaitymi bodźcami i uczuciami nietrudno się zgubić. Jeżeli jednak rodzic lub opiekun w porę zainterweniuje, nawet głębokie zagubienie może okazać się istotną lekcją. W takich sytuacjach na pewno pomocna będzie konsultacja psychologiczna. Co jednak w momencie, kiedy jako rodzice nie jesteśmy w stanie przekonać naszego dziecka do takiej konsultacji?
Dlaczego młodzież unika psychologów?
Niechęć młodzieży do wszelkiego rodzaju kontaktów z psychologią i terapeutami, nie jest wcale aż tak bardzo irracjonalna. W głównej mierze wynika ona z utrwalonych negatywnych stereotypów. Dzieci nadal myślą, że do psychologa chodzą “nienormalni” albo “źli”. A za złego czy nienormalnego nikt uznawany być nie chce, a już na pewno nie w wieku kilkunastu lat. Jeżeli więc czujemy, że nasze dziecko potrzebuje pomocy terapeuty, ale ono samo nie chce słyszeć o takim rozwiązaniu – przede wszystkim nie róbmy tego na siłę! W ten sposób osiągnęlibyśmy odwrotny do zamierzonego efekt.
Terapia dla dzieci i młodzieży
Po ukończeniu 18 lat można zgłosić się do psychologa samodzielnie, poniżej tego wieku konieczna jest obecność lub pośrednictwo rodzica. O ile w przypadku młodszych dzieci rodzice najczęściej są obecni podczas spotkań z psychologiem, to gdy dziecko jest starsze terapia może wyglądać jak terapia indywidualna, która przeprowadzana jest u dorosłych. Oczywiście nie jest to zasadą – wszystko zależy od specyfiki sytuacji i charakteru dziecka.
Wytłumacz kim jest psycholog
Bardzo dobrą drogą natomiast jest rozmowa, sprawdzenie wiedzy naszego dziecka w zakresie działalności psychologa. Zacząć trzeba od wytłumaczenia błędnych skojarzeń. Samo to może zmienić w podejściu naszego dziecka wiele. Może ono pozbyć się lęku przed napiętnowaniem (zarówno ze strony środowiska, jak i ze strony samego siebie) jako osoba chora psychicznie. Może nawet nabrać ciekawości, co do tego, w jaki sposób psycholog próbowałby pomóc w jego indywidualnym przypadku.
Poczucie bezpieczeństwa podczas terapii
Kolejnym częstym powodem, dla którego dzieci i młodzież niechętnie podchodzą do pomysłu konsultacji psychologiem, jest brak poczucia bezpieczeństwa. Mają z tym problem również niektórzy dorośli, więc trudno się dziwić, że nastolatkowie nie czują się zbyt komfortowo w sytuacji, w której mają rozmawiać i pracować z obcym człowiekiem. I to pracować na bardzo delikatnym materiale, jakim są emocje i uczucia. Kolejnym więc zadaniem dla rodzica jest zapewnienie dziecku maksymalnego komfortu przed, w trakcie i po konsultacji.
Przed rozmową z dzieckiem warto samemu dowiedzieć się jak wygląda terapia rodzinna. Pod linkiem dowiesz się, jak przebiegają terapie rodzinne i gdzie można szukać pomocy.
Jak przygotować dziecko do wizyty?
Warto powiedzieć, że wejdzie się na spotkanie razem z dzieckiem i że cały czas będzie się miało wszystko pod kontrolą. Najważniejsze jest jednak zapewnienie o tym, że dziecko do niczego nie zostanie przymuszone i że ma ono prawo do wyznaczania granic w miejscach, w których tego potrzebuje. Można również rozważyć kilka prawdopodobnych scenariuszy spotkania. To może znacznie wzmocnić w dziecku poczucie, że w tej nowej dla siebie sytuacji będzie niejako ubezpieczone.
Spojrzenie na problem z innej perspektywy
Jeśli jednak pomysł konsultacji terapeutycznej nadal spotyka się ze zdecydowanym sprzeciwem Twojego dziecka, spróbuj mu wyjaśnić, dlaczego takie spotkanie byłoby ważne również dla Ciebie. Powiedz, że także Ty mógłbyś skorzystać na takiej konsultacji jako rodzic, bo mógłbyś spojrzeć na dany problem z innej perspektywy lub otrzymać cenne wskazówki, które samemu trudno jest odkryć. Takie postawienie sprawy bardzo często sprawia, że dziecko zaczyna patrzeć na sytuację nieco inaczej. Od teraz jesteście w tym razem.
Co zrobić, gdy dziecka nie da się przekonać?
Jeżeli jednak nawet ten sposób nie pomoże, nie warto składać broni. Jeśli nasz podopieczny nie daje się przekonać do pójścia na konsultacje – nie zamykajmy tej opcji również dla siebie. Pójdźmy sami lub z współmałżonkiem. Na pewno wydźwięk terapeutyczny takiej wizyty będzie inny niż gdyby było z Wami wasze dziecko, jednak również z waszej pracy nad samymi sobą, jest duży potencjał. Możecie dowiedzieć się wiele o sobie, o negatywnych mechanizmach, które stosujecie podświadomie i o tym, jakie nieprawidłowości mogliście stosować w wychowaniu dzieci. Psycholog na pewno udzieli Wam porad co do wdrożenia w życie nowych, prawidłowych zachowań, które po czasie mogą doprowadzić do zmiany sytuacji rodzinnej. Wtedy zaś będzie można wrócić do pomysłu wizyty u psychologa – tym razem już z dzieckiem i przy jego pełnej zgodzie.
Najnowsze artykuły
- Kosmetyki z drogerii internetowych
- Masaż tantryczny – klucz do harmonii i przyjemności
- Jak usunąć tłuszcz z brzucha bez operacji?
- Ziołofit: Herbata Oczyszczająca, która Rewolucjonizuje Nasze Podejście do Zdrowia
- Jak dbać o higienę jamy ustnej u dzieci – wskazówki dla rodziców
- Profilaktyka. Jakich specjalistów warto odwiedzić w ciągu roku?
- Dermatolog – Kluczowy Partner w Drodze do Zdrowej i Pięknej Skóry
- Wpływ chirurgii plastycznej na poprawę wyglądu
- Rewolucja w pielęgnacji włosów dzięki HairMax.net.pl: Osiągnij doskonałą fryzurę już teraz!
- Jakie są najczęstsze pytania i wątpliwości przed podejściem do blefaroplastyki?